W dzisiejszym poście chciałam omówić kwestię podniesienie przez stronę powodową bądź pozwaną w procesie sądowym zarzutu bezskuteczności wydziedziczenia.
Zasadniczo zarzuty bezskuteczności wydziedziczenia może przybrać dwie formy : formalną i materialną. Bezskuteczność formalna polega na niedopełnieniu przez spadkodawcę obowiązku wynikającego z art. 1009 k.c., lub podanie jako podstawy wydziedziczenia przyczyny nieobjętej przez treść przepisu art. 1008 k.c., lub opisanie jej w sposób, który uniemożliwia identyfikację jednej z przyczyn wydziedziczenia, opisanych w tym przepisie.
Z kolei bezskuteczność materialna polega na faktycznym braku okoliczności podanych jako przyczyna wydziedziczenia – może zostać podana generalnie i szeroko.
Najczęściej w procesie mamy doczynienia z tzw.: bezskutecznością materialną – czyli niedopełnieniem obowiązków rodzinnych.
W literaturze wskazuje się, że podstawowe obowiązki rodzinne krewnych w linii prostej to przede wszystkim obowiązek alimentacyjny, wzajemny szacunek, wspieranie się i utrzymywanie kontaktu.
Niedopełnienie obowiązków rodzinnych musi mieć charakter uporczywy czyli zachowania o cechach wielokrotności, długotrwałości i nieustanności. Niedopełnienie obowiązków rodzinnych musi być przez uprawnionego zawinione – zatem ten kto zawinił zerwanie więzów rodzinnych nie może ze swej niegodziwości wywodzić korzystnych dla siebie skutków prawnych.
Zatem, jeżeli nie możemy w trakcie procesu przypisać winy uprawnionemu do zachowku w zakresie jego postępowania względem spadkodawcy – otworzy się droga procesowa do realizowania prawa do zachowku rozumianego jako ochrona najbliższych członków rodziny spadkodawcy przed jego arbitralnością w rozrządzaniu majątkiem na wypadek śmierci.
Zatem kiedy będziecie Państwo w podobnej sytuacji prawnej – zalecam podnoszenie zarzutów materialnych lub formalnych co do bezskuteczności wydziedziczenia – pozwoli to na dalsze prowadzenie procesu o zachowek i domagania się w przyszłości jego spłaty.
